Door een landelijke storing kunnen wij geen reisdocument of rijbewijs uitreiken op dit moment. We werken hard aan een oplossing. Onze excuses voor het ongemak.

Van groenteafval tot koffieprut en van etensresten tot snoeiafval: jaarlijks scheiden we in Oegstgeest zo’n 1.900 ton groente- fruit en tuinafval (gft). Eenmaal ingezameld gaat het gft naar de Bio Power installatie van Indaver in Alpen aan den Rijn. Daar wordt het verwerkt tot groen gas, compost en vloeibaar CO2. Femke Mackenzie, manager marketing en communicatie bij Indaver, legt uit wat daarbij komt kijken.

Infographic VAN GFT-AFVAL NAAR GROEN GAS.

Mackenzie begint: “Het gft dat bij ons binnenkomt wordt eerst verkleind en gaat vervolgens de vergistingsinstallatie in. Dat is in feite een groot zwembad vol bacteriën, in een omgeving zonder zuurstof. Het gft blijft 24 dagen in de vergister bij een temperatuur van 55 graden. Gedurende die periode breken de bacteriën het materiaal af en stoten daarbij biogas uit. Een speciale installatie filtert het biogas en maakt het geschikt voor toevoeging aan het gewone aardgasnet. Zo produceert de Bio Power installatie jaarlijks groen gas voor zo’n 3000 huishoudens.”

Compost en CO2

Na het vergistingsproces blijft in de vergister het zogenaamde ‘digestaat’ achter. Mackenzie: “Deze natte slurrie mengen we met vers gft en verwerken we vervolgens tot compost. Dat wordt toegepast in de akkerbouw, maar inwoners kunnen het ook gebruiken als bodemverbeteraar in hun tuin.” Tot slot ontstaat bij het produceren van groen gas CO2. Mackenzie legt uit: “Ook voor dat gas hebben we een nuttige toepassing. Als je CO2-gas sterk comprimeert, wordt het vloeibaar. Zo kunnen we het efficiënt transporteren naar glastuinbouwbedrijven, die het gebruiken om gewassen te laten groeien.”

Goed scheiden is essentieel

Volgens Mackenzie is het voor een hoogwaardige verwerking essentieel dat inwoners hun gft nauwkeurig scheiden. Ze vertelt: “Gelukkig doen de meeste inwoners daar ook echt hun best voor. Toch is sinds de start van de gft-inzameling zo’n twintig jaar geleden, de hoeveelheid vervuiling met onder meer glas en plastic sterk toegenomen. Van 0,8 procent in de begintijd tot wel 4 procent nu. Voor ons is het een enorme uitdaging om alle niet-composteerbare stoffen er volledig uit te halen. Tegelijkertijd worden de kwaliteitseisen vanuit de landbouw steeds strenger. Volkomen terecht natuurlijk, want niemand wil een stuk plastic of glas tussen de spruitjes aantreffen.”

Wel/niet-lijst

Mackenzie realiseert zich dat goed scheiden niet altijd zo makkelijk is als het lijkt. “Daarom hebben alle Nederlandse gft-verwerkers samen één uniforme wel/niet-lijst voor gft ontwikkeld (zie kader). Daarop is in één oogopslag te zien wat er wel en niet bij het gft mag.” Een belangrijk element op de lijst zijn verpakkingen. Mackenzie: “De regel is dat verpakkingen  - van wat voor materiaal dan ook - niet bij het gft horen. Oók niet als erop staat dat ze composteerbaar zijn. De enige uitzondering daarop zijn afbreekbare gft-inzamelzakjes.” Al met al hoopt MacKenzie dat de wel/niet-lijst helpt om gft-scheiden zo makkelijk mogelijk te maken. “De inzet van inwoners is immers onmisbaar voor het omzetten van gft in waardevolle producten”.

Meer weten?